Διαδικτυακές υπηρεσίες ως "γέφυρες" ενημέρωσης.
Δεν Ξεχνώ ότι ...
1ον Για άλλα ψηφίζω, και άλλα μου κάνουν.
2ον Όταν με ρωτούν, δεν με υπολογίζουν.
3ον Με δεσμεύουν, δίχως να με ενημερώνουν.
4ον Όταν διεκδικώ με καθυβρίζουν.
5ον Προσβάλλεται η Δημοκρατία και η Πλειοψηφία.
6ον Υπερασπίζομαι Ελληνικές Αξίες, Ήθη και Ελπίδες.
7ον Είμαι Ελεύθερος να Πιστεύω.
8ον Τίποτα δεν ξεπουλώ, Αλήθεια, Οικογένεια, Δικαιοσύνη και Πατρίδα.
9ον Είναι Καθήκον μου να πάω στην κάλπη να ψηφίσω.
Φίλη-Φίλε, πληγώθηκες απ' τους πολιτικούς.
Δεν μπορείς να καταλήξεις, ποιον να ψηφίσεις.
Μα δεν φαντάζομαι να προτιμάς την αποχή,
να είσαι αδιάφορος πολύ,
και κάποιοι άλλοι, άγνωστοι σε σένα,
να σε αγνοούν και εσύ να τους αφήνεις,
να αποφασίζουν για το Δικό Σου Μέλλον;
Δεν είναι ώρα για αστεία τώρα πια,
πόσα πειράματα αντέχει η ζωή σου;
Να φεύγουν τα παιδιά στην ξενιτιά;
Και στην Ελλάδα όσοι μένουν
εδώ κι εκεί να βολοδέρνουν, χωρίς δουλειά;
Από τα κόμματα που έχεις να επιλέξεις;
ποιος θα μπορούσε για το μέλλον, το καλύτερο να εγγυηθεί;
και στην Ελλάδα προοπτική να ξαναδώσει;
Τα ψηφοδέλτια, να δεις προσεκτικά.
Αυτοί που την δική σου ψήφο, σου ζητούν την ιερή,
είναι απλά παιδιά του κόμματος;
Ή έχουν και εκτός του κόμματος κάτι καλό να παρουσιάσουν;
Τέλος τα αστεία, να εργαστούμε τώρα όλοι,
με συνέπεια και με ουσία.
Επένδυση να είναι η Ψήφος μας και όχι τιμωρία.
Μια Ελλάδα δυνατή, την διαφορά θα κάνει.
Με λόγια εύκολα και δίχως εργασία
δεν έχει νόημα η Ζωή, δεν έχει ουσία.
Σε Ικανούς, με ένσημα, και Τίμιους πολιτικούς,
να δώσουμε την ψήφο μας, για μια Κυβέρνηση μ' Αξία.
Αυτός που γράφει, θα μπορούσε να είσαι Εσύ;
Εάν συμφωνείς, και θέλεις, κάνε κάτι.
Το μήνυμα να στείλεις δηλαδή,
σε Φίλους, σε Γνωστούς και Συγγενείς,
και όσοι δικαιούνται μια ψήφο ιερή, να πάν στην Κάλπη.
Στο Όνομα της Δημοκρατίας.
Χριστός Ανέστη Φίλοι μου
κι Αγάλλεται η Πλάση,
Αληθώς Ανέστη Αδέλφια μου,
πικράθηκε ο άδης.
Αληθώς Ανέστη Ο Κύριος.
Ζωή έχουμε χαρισαμένη,
νέα Χαρά κι Ελπίδα. Αμήν.
Ανέστη ο Κύριος Έλληνες,
είναι Εορτής Ημέρες.
Τον Χρόνο μας κερδίζουμε
κι Αιώνια πλέον ζούμε
Στερέωμα η Πίστη μας,
και η Αγάπη το κλειδί.
Αξίζει ο Αγώνας Άνθρωποι.
Να υπηρετούμε Αλήθειες.
Αξίζει μας η Αρετή,
η Μόρφωση, η Τόλμη.
Ο Κύριος μας Ο Θεός,
σ' όλους αγάπη στέλνει,
είναι απροσωπόληπτος
Στέργει κάθε Ψυχή.
Πολλά δεν Θέλει ο Θεός,
δεν Έχει Απαιτήσεις,
Είμαστε όλοι ελεύθεροι,
Να μάθουμε για Εκείνον
Και σαν συμβεί η Πίστη μας,
Αγάπη να σκορπούμε,
Μεγάλη προϋπόθεση,
Ουράνιας Ζωής. Αμήν.
Ιωάννης <της Ανάστασης>
© MichaelidesPost.Com®
Ποια όμως πρέπει να είναι τα κριτήρια με τα οποία θα ψηφίζουμε έναν υποψήφιο;
1. Να είναι πετυχημένος στον τομέα του.
2. Η πρότερη συμπεριφορά του να αποδεικνύει ότι εφαρμόζει στη ζωή του έναν κώδικα αξιών.
3. Να έχει επαφή με την κοινωνία, ώστε να αντιλαμβάνεται τα πραγματικά της προβλήματα.
4. Να μην είναι επαγγελματίας πολιτικός.
5. Να μην είναι λαϊκιστής, δηλαδή να μην υπόσχεται όσα επιθυμούν οι ψηφοφόροι, ενώ γνωρίζει, είτε ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν είτε ότι είναι λάθος να πραγματοποιηθούν.
Συνέχεια στην πηγή: www.kathimerini.gr
Ποιοι είμαστε και τι θέλουμε;
Είμαστε Πολίτες, θέλουμε Κανόνες ζωής και Παραγωγικότητα Αξιών και Διαβίωσης.
Πως θα πετύχουμε την προγραμματική μας πολιτική;
Μάλλον πρέπει να εμπιστευτούμε ικανούς ανθρώπους, που θα έχουμε επιλέξει μέσα από μια ομάδα εθελοντών προσφοράς, πρόσθετης υπηρεσίας στα κοινά της Ελλάδας.
Γιατί δεν πετυχαίνει η συνταγή, μέσα από την διαδικασία επιλογής της επονομαζόμενης Δημοκρατικής Επιλογής Βουλευτών;
Πρώτος λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον εθελοντές στην προσφορά, αλλά καλώς αμειβόμενοι επαγγελματίες την πολιτικής. Δεύτερον ότι, εκ του γεγονότος της «γενναίας» αμοιβής, έπρεπε να βρεθούν ιδιαίτερες αποκλίσεις στην πολιτική του ενός από τους άλλους, ώστε η εκλογή να στηρίζεται σε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Σήμερα, το σωτήριον έτος 2019, συμφωνούμε ότι οφείλουμε να επιλέξουμε, νέα κυβέρνηση με στόχο την αναδιάρθρωση της κοινωνίας, με νέους Κανόνες Ζωής και με Αύξηση της Παραγωγικότητας;
Ναι, αλλά δεν αρκεί, διότι τα οργανωμένα κόμματα, βαρύνοντε με λάθος επιλογές, υπερβολές και παραλήψεις. Επιπλέον τα νεοεμφανιζόμενα κόμματα, δεν έχουν εμπειρία πολιτικής και διαχείρισης των κοινών.
Λοιπόν; Δεν υπάρχει καμία λύση; Είμαστε προ του πολιτικού αδιέξοδου;
Πιστεύουμε πως είναι η ώρα να μην ψηφίσουμε κόμματα, αλλά πρόσωπα μέσα στα κόμματα εξουσίας. Για πρώτη ίσως φορά, είναι απαραίτητη η προσωπική μας επαφή με τον εκλεκτό μας πολιτικό.
Πόσο εύκολη είναι αυτή η πρακτική; Πως το φανταζόμαστε;
Είναι πολύ απλό. Ας υποθέσουμε ότι μας ταιριάζει το κόμμα ΧΧΧΧ, αυτό δύσκολα αλλάζει, ε λοιπόν λαμβάνουμε το θάρρος να πλησιάσουμε δυο, τρεις ή τέσσερεις υποψηφίους του κόμματος της Προτίμησης μας, και αφού τους χαιρετίσουμε και τους εξηγήσουμε τον λόγο της επίσκεψής μας τους δίνουμε μια κόλα αναφοράς με την λέξη «Δεσμεύομαι». Ρωτάμε πότε θα περάσουμε να λάβουμε την απάντηση τους. Τέλος διαβάζουμε και τις τέσσερες απαντήσεις, τις κρατούμε όλες και ψηφίζουμε αυτόν που θα μας καλύπτει περισσότερο. Απλό; Ας το Δοκιμάσουμε.
